Mijn systeem

Het Systeem (NL)

Ik speel mijn duiven op nest. Hier voel ik me het meest prettig bij en genieten doe ik op deze manier het meest van mijn duiven. Ik vind het heerlijk om met ze te “rommelen.” Zo speel ik met extra broedbakken, nestjes in het stro op de grond, een extra plankje of voerpotje in de buurt van een broedschotel en ga zo maar door. Op deze manier hoop en weet ik de duiven optimaal te motiveren voor de vluchten. Ook het hok speelt hierbij een rol. Ik  beschikt over een tuinhok van 14 meter, waarin twee afdelingen ingericht zijn voor de 20 koppels oude duiven, twee afdelingen voor de jaarlingen en twee voor de jonge duiven. Ondanks dat het aparte afdelingen zijn, is de tussendeur bij de oude duiven altijd open. Dit ook weer om de motivatie te verhogen en ze de kans te geven een extra plekje of broedhok in te palmen. Op beide afdelingen heb ik namelijk meer broedhokken en minibroedbakjes aangebracht dan nodig, waarmee ik kan spelen. De deur staat ook open om de duiven waarvan de partner helaas is weggebleven meer kansen te geven een nieuw lief te vinden.

In de winter huizen de duiven op het jonge duivenhok in de ren. Tussen kerst en nieuwjaar worden ze gescheiden, waarbij de doffers op de broedbakken gaan. Rond 20 maart worden alle duiven gekoppeld en komen ze meerdere malen op eieren tijdens het inspelen van de duiven. Dit geschiedt via vitesse- en midfondvluchten, maar zeker ook korf ik ze graag in in Hank voor de vluchten van een goede 400km. Altijd 1 nacht mand, dat is noodzakelijk voor nestduiven. Ze komen pas op jonge duiven voor de eerste inkorving van een Marathon vlucht. Dit om geen onnodige energie te verspillen in het voorseizoen en een optimale motivatie te bereiken. Het liefst korf ik mijn duiven in op jonge van een dag of vijf zes, hier heb ik de beste resultaten op behaald. Ik speel met hele koppels en alle oude  duiven moeten twee marathonvluchten mee. Dit betekent dat er soms ook duiven op eieren of grotere jonge worden ingekorfd, wat zeker ook tot goede resultaten leidt.

In het voorseizoen gaan de duiven eenmaal per dag los in de avond. Dit heeft te maken met het werk van mij, waardoor het lastiger is in het donkere seizoen de duiven te laten trainen in de ochtend, maar zeker ook met het doel de vorm te temperen. Daarom verschemer ik ook de hokken en gaan ze onregelmatig los. Vanaf drie weken voor de eerste marathonvlucht gaan ze tweemaal daags lost voor een dik uur. Ze moeten dan ook goed trainen.

Qua verzorging probeer ik mijn duiven alles te geven wat nodig is. Gevoerd wordt er veelal met de Beyers Galaxy mengelingen. Light in het voorseizoen en hier komt Long Distance en Koopman All-in One bij naarmate de afstanden verder worden. De laatste dagen voor inkorving krijgen de duiven ook Energie en extra pinda’s. Bij de 400 tot 500 km vluchten in de voerbak, later individueel afhankelijk van de vluchten. Bij thuiskomst krijgen ze Belgasol en Recup van De Weerd. Op medisch gebied heb ik mijn volledige vertrouwen gesteld in Jan van Wanrooy en Henk de Weerd. Voor het seizoen ga ik regelmatig op controle en grijp in wanneer dit nodig is voor bijvoorbeeld     't geel. In het seizoen ga ik iedere drie weken bij een van de heren op controle en wordt er alleen ingegrepen als dat het advies is. Ik ben een absolute tegenstander van zomaar iets doen. Afgelopen seizoen heb ik zo eenmaal belga tai moeten geven voor de luchtwegen. Aan Jan van Wanrooy heb ik voor een gedeelte de successen met Amazing Louise te danken. Als jaarling wist ze namelijk met grote regelmaat te laat te komen, soms wel enkele dagen. Bij een controlebezoek zei Jan dat hij vertrouwen in deze duif had en haar rustig moest laten zitten en dat het dan wel goed zou komen. Profetische woorden?

In de winter ben ik zeker geen luie melker, maar besteedt niet al te veel tijd aan de duiven. In tegenstelling tot het vluchtseizoen, waarin ik van het moment dat het licht wordt start met de duiven en eindigt in de avond als het donker wordt. Uiteraard ga ik tussendoor werken. Gelukkig wordt ik gesteund door mijn vriendin, wat volgens mij naast ontzettend fijn ook een absolute must is om zoveel tijd in je hobby te kunnen steken.

 

The System (EN)

I race my pigeons on the nest. This is where I feel most comfortable and I enjoy my pigeons the most in this way. I love to "mess around with them." For example, I play with extra nest boxes, nests in the straw on the ground, an extra board or food bowl near a breeding dish and so on. In this way I hope and know how to optimally motivate the pigeons for the flights. The loft also plays a role in this. I have a 14-meter garden loft, in which two compartments have been set up for the 20 couples of old pigeons, two compartments for the yearlings and two for the young pigeons. Despite the fact that they are separate departments, the connecting door for the old pigeons is always open. This again to increase motivation and to give them the opportunity to take an extra spot or breeding loft. In both departments I have installed more nest boxes and mini nest boxes than necessary, with which I can play. The door is also open to give the pigeons, whose partner has unfortunately stayed away, more opportunities to find a new love.

In winter the pigeons live in the young pigeon loft in the run. They are separated between Christmas and New Year, with the cocks placed on the nest boxes. All pigeons are coupled around 20 March and they hatch eggs several times during the pigeons' warming up. This is done via sprint and middle distance flights, but I also like to basket them in Hank for the flights of a good 400km. Always 1 night in the basket, which is necessary for nest pigeons. They only come to youngsters before the first basketing of a Marathon flight. This in order not to waste unnecessary energy in the preseason and to achieve optimal motivation. I prefer to basket my pigeons for youngsters aged about five to six days, I have achieved the best results on this. I play with whole couples and all old pigeons have to compete for two marathon flights.  This means that sometimes pigeons are also basketed for eggs or larger young ones, which certainly also leads to good results.

In the preseason, the pigeons are released once a day in the evening. This has to do with my work, which makes it more difficult to train the pigeons in the morning in the dark season, but certainly also with the aim of tempering the form. That is why I also clean the lofts and they are released irregularly. From three weeks before the first marathon flight, they are released twice a day for more than an hour. They must therefore train well.

In terms of care, I try to give my pigeons everything they need. They are often fed with the Beyers Galaxy mixtures. Light in the preseason and Long Distance and Koopman All-in One will be added as the distances increase. The last days before basketing the pigeons are also given energy and extra peanuts. In the 400 to 500 km flights in the food bowl, later individually depending on the flights. When they return home they receive Belgasol and Recup van De Weerd.
In the medical field I have placed my complete trust in Jan van Wanrooy and Henk de Weerd. Before the season I regularly check and intervene when necessary for the crob cancer, for example. During the season I go to one of the men for a check-up every three weeks and action is only taken if that is the advice. I am an absolute opponent of just doing anything. Last season I had to give belga tai for the respiratory tract. I owe part of the successes with Amazing Louise to Jan van Wanrooy. As a yearling she managed to be late on a regular basis, sometimes a few days. During a check-up visit Jan said that he had confidence in this pigeon and that it would be fine. Prophetic words?

In winter I am certainly not a lazy fancier, but I do not spend too much time with the pigeons. In contrast to the racing season, in which I start with the pigeons from the moment it gets light and ends in the evening when it gets dark. Of course I will work in between. Fortunately, I am supported by my girlfriend, which I think is not only very nice, but also an absolute must to be able to invest so much time in your hobby.